วันจันทร์ ที่ 5 พ.ย 50 เป็นวันส่งตัว โดยมีรถตู้ไปส่งถึงที่โรงเรียน ตอนนั่งรถไปยังไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ แต่พอไปถึงที่โรงเรียนใจกลับเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
(ทำไมใจเราเต้นแรงอย่างนี้นะ) ไม่รู้ว่าจะได้เจอครูที่โหดรึเปล่า แต่กลับกันเลยคุณครูพี่เลี้ยงใจดีมากชื่อครู นุช(เคยเป็นศิษย์จันทรเกษม) อยู่อนุบาล2/1ห้องนี้มีนักเรียน 37 คน ซึ่งถือว่าเยอะมากทีเดี๋ยว พอเข้าไปที่ห้องคุณครูนุชก็แนะนำให้เด็กรู้จักกับข้าพเจ้า ว่าจะมาช่วยคุณครูนุชสอน แล้วก็ให้ข้าพเจ้าแนะนำตัวกับเด็ก
จากนั้นก็ให้เด็กแนะนำตัวให้ข้าพเจ้ารู้จัก มีเด็กอยู่คนนึงข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจ คือน้องพล เป็นเด็กที่ค่อนข้างสมบูรณ์ ตอนแนะนำตัวน้องก็เขินๆ พูดไปได้สักพักก็พูดขึ้นมาว่า แสบตา แล้วขี้เอามือขยี้ตา ดูแล้วน่ารักดี อาการเขินของเด็ก แล้วยังมีเด็กคนนึงชื่ออะไรข้าพเจ้ายังจำไม่ค่อยได้ บอกว่าทำไมคุณครูไม่แต่งหน้าหละค่ะ
ทาปากก็ได้ (เด็กยังรักสวยรักงามเลย)ข้าพเจ้าเลยบอกไปว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้คุณครูทาปากมาให้ดู เด็กก็หัวเราะกันใหญ่
แต่เด็กห้องนี้ไม่ค่อยดื้อ จะมีระเบียบวินัยมาก คุณครูนุชบอกว่าเราต้องคอยบอกเด็กในสิ่งที่เด็กทำไม่ถูก พยายามฝึกให้เด็กมีระเบียบวินัย ต้องดุเด็กบ้างเพราะเด็กจะได้ฟังในสิ่งที่เราบอก และคุณครูนุชยังบอกให้สังเกตน้อง วิน ซึ่งเป็นเด็กที่ค่อนข้างเงียบครูนุชจึงให้จดบันทึกพฤติกรรมไว้เผื่อเราจะทำวิจัยในชั้นเรียน
ซึ่งวันนี้ก็ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ ในห้องมากมายแต่ก็ต้องปรับตัวอีกเยอะ แต่ยังไงก็ต้องสู้ ทำให้ดีที่สุด แล้วเราก็จะประสบผลสำเร็จในที่สุด เป็นกำลังใจให้หน่อยนะค่ะ
